دوره 3، شماره 4 - ( 12-1402 )
جلد 3 شماره 4 صفحات 114-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hatami S, Sheikh Ahmadi S M, Shafei K. The Origin of Power in the Thought of Farabi and Ibn Khaldoun and its Relationship with Legitimacy. Imqv 2024; 3 (4) :105-114
URL: http://imqv-journal.com/article-1-149-fa.html
URL: http://imqv-journal.com/article-1-149-fa.html
حاتمی صحرا، شیخ احمدی سید محمد، شافعی کیوان. منشاء قدرت در اندیشه فارابی و ابن خلدون و رابطه آن با مشروعیت. بینش قرآنی و عرفان اسلامی. 1402; 3 (4) :105-114
صحرا حاتمی1 
، سید محمد شیخ احمدی* 2، کیوان شافعی3
، سید محمد شیخ احمدی* 2، کیوان شافعی3
1- دانشجوی دکتری، گروه تاریخ، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
2- استادیار، گروه تاریخ، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران (نویسنده مسئول). ،m.sheikhahmadi@gmail.com
3- استادیار، گروه تاریخ، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
2- استادیار، گروه تاریخ، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران (نویسنده مسئول). ،
3- استادیار، گروه تاریخ، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
چکیده: (1097 مشاهده)
لازمه بحث در مورد قدرت سیاسی، داشتن گریزی انتقادی به گذشته است و موضوع پژوهش حاضر بررسی منشا قدرت سیاسی از دید گاه دو اندیشمند دوره میانه است که یکی؛ عقل و دانش را مقدم بر اراده و عمل می داند و دیگری معتقد به تقدم قدرت و اراده بر عقل و دانش است. این تحقیق با هدف پاسخ به چیستی منشاء قدرت از دید فارابی و ابن خلدون و چگونگی رابطه ی آن با مشروعیت می پردازد که به روش توصیفی _ تحلیلی و استناد به مدارک کتابخانه ای به انجام رسیده است.
از یافته های این پژوهش چنین بر می آید که قدرت از دید فارابی از اعتبار بالایی برخوردار است که در قالب اصطلاح « تمکن و تحفظ» مطرح نموده و به دو نوع قدرت مطلقه و ناقصه مبتنی بر مشروعیت اشاره می کند. وی قدرت واقعی را از آن خدا می داند که بواسطه فیلسوف نبی و جانشینانش تحت هر شرایطی بر سایرین اعمال می شود. در حالی که ابن خلدون در این زمینه معتقد به دو جنبه اجتماعی و دینی است که در مفهوم عصبیت خلاصه می شود و البته عصبیت قومی را بر عصبیت دینی رجحان می دهد.
از یافته های این پژوهش چنین بر می آید که قدرت از دید فارابی از اعتبار بالایی برخوردار است که در قالب اصطلاح « تمکن و تحفظ» مطرح نموده و به دو نوع قدرت مطلقه و ناقصه مبتنی بر مشروعیت اشاره می کند. وی قدرت واقعی را از آن خدا می داند که بواسطه فیلسوف نبی و جانشینانش تحت هر شرایطی بر سایرین اعمال می شود. در حالی که ابن خلدون در این زمینه معتقد به دو جنبه اجتماعی و دینی است که در مفهوم عصبیت خلاصه می شود و البته عصبیت قومی را بر عصبیت دینی رجحان می دهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
