گروه فقه و مبانی اسلامی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
چکیده: (2866 مشاهده)
این مقاله به بررسی تطبیقی مفاهیم معنویت و رضایت از زندگی در دو منبع مهم نهجالبلاغه و روانشناسی مثبتگرا پرداخته است. معنویت در نهجالبلاغه به عنوان ارتباط عمیق و مستقیم با خداوند و تقوا تعریف شده، در حالی که در روانشناسی مثبتگرا به عنوان جستجوی معنا و هدف در زندگی و ایجاد ارتباط با نیرویی بالاتر شناخته میشود. رضایت از زندگی در نهجالبلاغه به عنوان یک حالت روانی و معنوی، نتیجه پذیرش تقدیر الهی و قناعت است. در روانشناسی مثبتگرا، رضایت از زندگی به عنوان یک حالت ذهنی و روانی مثبت شامل ارزیابیهای شناختی و عاطفی افراد از زندگی تعریف میشود. نتایج تحقیق نشان داد که هر دو دیدگاه بر اهمیت معنویت و رضایت از زندگی تأکید دارند، اما روشها و رویکردهای هر یک متفاوت است. این تفاوتها میتواند مکمل یکدیگر در ارتقاء کیفیت زندگی و افزایش رضایت از زندگی مورد استفاده قرار گیرند. پیشنهادات تحقیق شامل بررسی عمیقتر تأثیرات آموزههای معنوی نهجالبلاغه بر جنبههای مختلف بهزیستی روانی و مقایسه تطبیقی با سایر متون دینی و فلسفی است.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/5/23 | پذیرش: 1400/12/25 | انتشار: 1400/12/25